Incoterms 2020 uitgelegd

De Incoterm Ex Works is een zeer voordelige afspraak voor de verkopende partij. Hier heeft de koper echter de meeste verplichtingen, kosten en risico's. De goederen worden buiten de fabriek geplaatst om te worden opgehaald. Op dat moment gaan alle verplichtingen, kosten en risico's over naar de koper. Het is aan de koper om ervoor te zorgen dat de goederen worden opgehaald, vervoerd en gelost op de plaats van bestemming. Hij moet zelfs regelen dat de goederen worden geladen bij de fabriek. Als je dus goederen koopt met behulp van EXW ofwel Af Fabriek, zorg er dan voor dat je alles goed geregeld hebt. Dit is namelijk niet de meest gunstige optie voor een koper. Is het transport ook internationaal? Dan moet je extra opletten in verband met mogelijke douanedocumenten die nodig zijn!

Als je besluit te kiezen voor FCA als Incoterm, draagt de verkoper de kosten van het transport tot aan het punt waar de goederen worden overgedragen aan de eerste vervoerder. Op dit moment gaat ook het risico over op de koper. Het gebruik van de FCA afspraak is populair wanneer de gekochte goederen worden geleverd vanuit het magazijn van de verkoper. Daarom is het essentieel om de exacte locatie van de FCA levering vast te leggen. De verkoper is verantwoordelijk voor het laden van de goederen, zorgt voor de juiste vervoersdocumenten en regelt ook de douaneafhandeling. De koper moet echter een groot gedeelte van het transport zelf regelen. Houd er rekening mee dat er geen specifieke afspraken zijn gemaakt betreffende verzekering bij FCA leveringen.

De nieuwste versie van de Incoterm CPT is weer een stap vooruit. Bij deze term betaalt de verkopende partij het vervoer van de goederen, echter als koper moet je hier goed op letten. Het risico wordt namelijk overgedragen aan jou zodra de eerste vervoerder ze in handen krijgt. Dit betekent dat als er tijdens het transport schade ontstaat, jij daarvoor verantwoordelijk bent en niet de verkoper! Als je ervoor kiest om te kopen volgens CPT, moet je er zeker van zijn dat het transport goed geregeld is. Het is echter niet verstandig om voor CPT te kiezen als je goederen met een hoge waarde koopt. In dat geval past de volgende optie beter bij jou.

De Incoterm CIP en CPT vertonen aanzienlijke overeenkomsten, maar het onderscheid ligt in het risico. Zoals eerder vermeld, draagt de koper het risico tijdens het vervoer bij CPT. Bij CIP daarentegen berust dit risico bij de verkopende partij gedurende het transport. Het is de taak van de verkoper om het transport te regelen en eventuele schade die tijdens het vervoer ontstaat te vergoeden. Indien je waardevolle goederen koopt, is CIP dus een betere keuze dan CPT.

Een veelgebruikte term in het wegtransport is de Incoterm DAP. Hiermee betaalt de verkopende partij voor het vervoer naar de bestemming, maar draagt geen verantwoordelijkheid voor inklaringskosten van de goederen. Het risico wordt overgedragen aan de koper zodra deze de goederen lost. De verkopende partij zorgt ervoor dat de goederen zoals afgesproken aankomen op de overeengekomen bestemming, terwijl de koper eventuele inklaring en lossing regelt. Aangezien er geen afspraak is gemaakt over verzekering bij DAP, ligt het risico dus bij de verkoper.

De Incoterm DPU voegt extra verplichtingen toe aan de verkoper. In dit geval is de verkoper niet alleen verantwoordelijk voor het transporteren van de goederen, maar ook voor het lossen ervan. Het risico wordt pas overgedragen aan de koper zodra de goederen op de afgesproken plaats van bestemming zijn gelost. Correcte documentatie van de plaats van bestemming is essentieel om problemen achteraf te vermijden.

De Incoterm DDP gaat een stap verder en doet een kleine stap terug. De verantwoordelijkheid voor het transport naar de afgesproken bestemming ligt bij de verkopende partij, evenals alle kosten tot aan het lossen. Daarnaast dient de verkopende partij ook de invoerrechten en belastingen te betalen. Het lossen van de goederen is echter niet de verplichting van de verkopende partij. Het regelen van inklaring brengt extra risico's met zich mee voor de verkoper in vergelijking met normale situaties. Alleen als je als verkoper goed op de hoogte bent, zou je DDP moeten toepassen.

De Incoterm FAS wordt alleen maar toegepast bij vervoer over water, wat zoals de naam al doet vermoeden, enigszins duidelijk is. Bij deze term moet de verkopende partij de goederen naast het schip in de vertrekhaven plaatsen. Zodra aan deze verplichting voldaan is, gaat het risico over naar de koper. Simpel toch?

De Incoterm FOB verschuift de grenzen en gaat een stapje verder dan FAS. Bij deze term is het van belang dat de goederen op deskundige wijze aan boord van het schip worden geplaatst door de verkopende partij, waarna het risico wordt overgedragen aan de koper. FOB is een set voorwaarden die veelvuldig wordt toegepast en vaak voorkomt bij vrachtzendingen per zee uit China. In dit geval draagt de verkopende partij ook zorg voor de afhandeling en lokale kosten, en levert zij de goederen af bij de haven-terminal van vertrek. Het risico wordt pas overgedragen naar de koper op het moment dat de goederen daadwerkelijk aan boord zijn.

De Incoterm CFR heeft veel overeenkomsten met FOB, die we hierboven hebben uitgelegd. Bij CFR neemt de verkoper zoals bij FOB ook het transport naar de terminal voor zijn rekening en betaalt tevens de lokale kosten. Het onderscheid zit in de kosten voor het zeetransport naar de beoogde haven. Bij CFR draagt de verkoper deze kosten. Niettemin blijft het risico gelijk, namelijk op het moment dat de goederen aan boord van het schip zijn beland.

CIF gaat altijd een stap verder dan voorheen. Het houdt niet alleen rekening met de kosten en het organiseren van transport naar de haven, zeevracht naar de haven en lokale vergoedingen, maar het brengt ook het risico over op de koper nadat de goederen zijn aangekomen op de plaats van bestemming. In feite is CIF een samensmelting van de vorige 3 Incoterms.